20 Şubat 2012

GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ, DAMDAKİ CİHAN DEĞER!..

TARİH: 9 MART 2002... O dönemler Karikatürcüler Derneğinin genel sekreteriyim... 2002 yılını Karikatürcüler Derneği olarak "Cemal Nadir Yılı" ilan etmişiz... Çünkü 1902 doğumlu Cemal Nadir 2002'de 100 yaşında... Cemal Nadir bu topraklarda karikatürü halkla buluşturan, hayatın içine sokan ilk büyük ustadır. 45 yıl yaşamıştır ama bu 45 yıla 450 yıllık iş sığdırmıştır. Cemal Nadir'in başlattığı ama erken ölümüyle yarım kalan karikatürü halka sevdirme ve o halkın içinden karikatürcü çıkarıp yetiştirme işini bizi yetiştiren ustamız Oğuz Aral sürdürmüştür bu topraklarda... O dönemler yeniden Oğuz ağabeyin yanında geçiyor günlerim... Mecidiyeköyde tek başına yaşadığı evde (o dönem eşini bırakıp, tek başına yaşamaya başlamıştı zira) onu sıkça ziyaret ediyorum. Bir amacım da onunla söyleşi yapmak ama Oğuz abi zor adamdır. İkna etmem çok zor oluyor. Çünkü küskün, kırgın, yılgın ve bezgin bir halde koca usta... Sonunda samimiyetimi görüyor ve özellikle "Cemal Nadir" ağırlıklı bir söyleşi yapacak olmamız onu etkiliyor ve kabul ediyor... 9 Mart 2002 tarihinde onu evinden alıp, Beyoğluna Cumhuriyet Kitap Kulübüne götürüyorum. Gut hastası o dönemler, bacağı şiş, zorlukla yürüyor. Ve o gün tarihi bir söyleşi gerçekleşiyor. Tam bir mizah tarihi yolculuğu yapıyoruz Oğuz ağabeyle. Küçük salon tamamen dolu. Bu söyleşi bildiğim kadar Oğuz ağabeyin İstanbuldaki son söyleşisidir. Sanırım sonra bir Bursaya gitmişti. Ve zaten 26 Temmuz 2004'te de aramızdan ayrıldı... İşte bundan tam 10 yıl öncesinden o söyleşiden fotoğraflarla ustamıza bir selam daha çakalım dam üstünden... (Cihan Demirci)

Hiç yorum yok: