27 Mart akşamı ulaştığım ve her gittiğimde bana iyi gelen güzel İzmir'de, eşyamı otele bırakır bırakmaz soluğu Alsancak'ta bir akşam yemeğinde aldım. İzmir Amerikan Koleji'nin 12. Ekin-Yazın Etkinliklerine davetli olarak gittiğim İzmir'de okulun Türkçe-Edebiyat öğretmenleriyle birlikte yediğimiz yemekte, gene bu etkinliğin konuklarından olan yazar arkadaşım Yekta Kopan'la bir-iki saatte olsa sohbet etme olanağı buldum. İyi bir tesadüfle Yekta'nın yaş gününe gelen bu neşeli akşam, o uçağa yetişmeden pasta bile kesilerek sürdü. Sonra İzmir'deki can dostlardan Ercan ve Meltem gecenin bir vaktinde çıkageldiler bulundukları mekandan. Kısa süreli de olsa onlarla özlem giderip muhabbet ettim.
28 Mart Cuma günü sabahı, geceyi geçirdiğim Kordon Otelin penceresinden İzmir'in en sevdiğim yerlerinden birinin Pasaport İskelesinin gözükmesi bende ki tüm hastalığı ve yorgunluğu bir anda aldı. Bu kez epey tepeden baktığım bu iskele çevresinden son 20 yılda geçen keyifli anlarımı düşündüm. Derken erken saatlerde İzmir Amerikan Kolejinde aldım soluğu. Daha önce; ilk kez 1995 yılı Aralık ayında, sonrasında 1998'de ve son olarak da 2005 yılında konuk olduğum bu tarihi ve köklü okula tam 9 yıl sonra bir etkinlik için yeniden gelmiştim. Kuruluş tarihi ta 1878 yılına giden bu köklü okula ilk geldiğimde ben de iz bırakan müdüresi sevgili Güler Kamer'in de kulaklarını çınlattım. (Kendisi epeydir Robert Kolej de aynı görevi sürdürüyordu.) Okulun bir tatil köyüne benzeyen o doğal atmosferi aynen bıraktığım gibi sürüyordu. Türk Dili Edebiyatı Bölüm başkanı Neslihan Candan öğretmen ve onun çevresindeki Türk Dili ve Edebiyatı bölümü öğretmenlerinin hepsinin içten ve sıcak karşılaması ardından, iki ders saatini aşan "DAMDAKİ MİZAHÇI CİHAN DEMİRCİ İLE DAMARDAN MUHABBET" başlıklı görsel sunumlu söyleşimi gerçekleştirerek, salonu dolduran liseli arkadaşları, mizaha dam üstünden bakan bir mizahçının gözlem gücüyle uzun bir mizah yolculuğuna çıkardım. Bu ülkede çok zengin bir damarı bulunmasına rağmen adam yerine konmayan ve değer anlamında yeterince üzerinde durulmayan mizahın aslında sandığımızdan çok daha derin bir anlatım aracı olduğunu izah etmeye çalıştım.
Söyleşimi ilgiyle dinleyen ve ardından güzel sorular soran öğrenci arkadaşlarıma daha sonra, bugüne dek yayınladığım 42 kitabın arasındaki tek karikatür kitabım olan "Gereksiz Taramalardan Kaçınamadım"ı imzaladım. Damardan muhabbetimiz bu imza sırasında da sürdü. Ben damdaki mizahçı olarak öğrencilerle buluşurken, en az 20-25 yıldır arkadaşım olan yılların karikatürcüsü sevgili Sadık Pala da bir başka öğrenci grubuyla "Karikatür Atölyesi" gerçekleştirdi. Sonra okuldan ayrılış saatine kadar öğretmen arkadaşlarla ve uzun yıllardır görmediğim öğretmen arkadaşım Sakine'yle sohbet etme olanağı buldum. Cuma gecesi yeniden döndüğüm şehr-i belam İstanbul'un o berbat trafiğine karışıp eve ulaştığımda İzmir'in dinginliği henüz üstümdeydi... Bu güzel etkinlik için katkıda bulunan herkese dam üstünden sevgilerimle, gülekalın:))
CİHAN DEMİRCİ'NİN, ÖZEL İZMİR AMERİKAN KOLEJİ'NDEKİ ETKİNLİĞİNDEN FOTOĞRAFLAR...
Sevgili Yekta Kopan da, benim gibi İzmir Amerikan Kolejinin konuklarındandı. 27 Mart akşamı ulaştığım yemekte onun yaşgününü de kutlamış olduk... Bu fotoğraf da benden...
İzmir'de 27 Mart akşamı kaldığım, gece yarısı girdiğim Kordon Otel'in penceresi meğerse İzmir'in Pasaport İskelesine bakmıyor muymuş, sabah sabah selfie için ne de iyi geldi:))
Otel odasının penceresinden gözüken; çok sevdiğim ve son 20 yılda sayısız anı bıraktığım Pasaport İskelesi...
İzmir Amerikan Kolejinde gerçekleştirdiğim "Damdaki Mizahçı" söyleşisinden bir an...
Cihan Demirci, Amerikan Koleji öğrencilerinin yoğun ilgisiyle kitabını imzaladı...
Sevgili Sadık Pala ve öğrenci arkadaşımızla...
Özel İzmir Amerikan Kolejinin Türk Dili Edebiyatı bölümü öğretmenleriyle birlikte...
Yıllar sonra karşılaştığım öğretmen arkadaşım Sakine ile...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder