Bir fotoğrafın da 42 yıl hatırı olabilir!.. Yıl: 1982... Yer: Cağaloğlu... Tam da 20 yaşındayım, yazar-çizerlikte 5 yıl henüz dolmamış... Dönemin en kalabalık kadrolu ve en iddialı gazetesi Güneş çıkmış ve ortalığı kasıp kavuruyor!.. İlk profesyonel deneyimim olarak gördüğüm Ses dergisi, çalışmakta olduğum Atmaca mizah ekini kapatma kararı almış. İbrahim Tapa ağabeyimiz arıyor ve Güneş gazetesinde bize verilen bir odada gazeteye bir mizah eki hazırlamaya başlıyoruz... Ekip olarak 7-8 kişiyiz... Mizah ekinin adı: "GÖLGE" yani Güneş gazetesinin mizahla gölgesi olacağız!.. Aylarca çalışıyoruz, ne maceralar, ne maceralar...
Lakin bu ekin çıkması sayısız provaya rağmen bir türlü kısmet olmuyor!.. Hatta yanımızdaki odada Mıstık ağabey, yani Mustafa Eremektar da Güneş gazetesine bir Çocuk eki hazırlıyor aylarca ama o da çıkmıyor!.. Biz 10 ay kadar çalışıyoruz ve bu ülkenin basın tarihinde belki de en kalabalık, en masraflı kadroyu kurmuş, 3 ayrı ortağının 3 ayrı telden çalması sonucu oldukça kötü yönetilen bu mirasyedi gazete 10 ay sonra maaş ödeyemez hale geliyor!.. Böylesi acayip işler beni epeyce bulmuştur hayat boyu!.. Neler, neler yaşamadık ki Babıali yokuşu yıllarımızda!.. Fotoğrafı Gölge mizah eki ekibimizin şefi olan sevgili İbrahim Tapa ağabey çekmişti... Onun da anısına sevgiyle... Bugünden bakınca; hey gidi güzel günler heeeey!.. (C.D.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder