1972 yılının 13 Ağustos'unda Oğuz Aral yönetiminde yayınlanmaya başlayan, yayın serüvenini 1989 sonlarında trajik bir finalle noktalayan “Gırgır” mizah dergiciliğimizin hâlâ en çok satmış dergisi...
Yıl 1971’di ve Oğuz Aral o zamanın parlak gazetesi Günaydın’da çalışıyordu, orada “Gırgır” adlı küçük bir köşesi vardı. Derken patronu Haldun Simavi 1972’de “Gün” adlı bir başka gazete daha çıkardı. “Gırgır” adlı köşe böylece mizah sayfasına dönüşerek “Gün” gazetesine taşındı. Sonra hafta içi gazetede yayınlanan bu sayfalar hafta sonları dergi olarak okura ulaşmaya başladı 1972’nin Ağustos ayında...
Tarih: 13 Ağustos 1972 idi... Derginin ilk sayısında çıkış tarihi yazmadığı için bu tarihi epeyce uğraştıktan sonra kendi çabalarımla bulabildim, bunu da söylemek de yarar var. Böylece mizah tarihimizde fırtına gibi esecek, pek çok çizeri-yazarı yetiştirecek “Gırgır” dergisi de doğmuş oldu. Gırgır dergisi başlangıçta çok küçük bir kadro ile işe başlamıştı. Ancak Oğuz Aral zaman içinde amatörlere açtığı “Çiçeği burnunda” sayfalarıyla kendi çizerini yetiştirmeye başladı. Böylece Oğuz Aral’ın yoğun emekleri sayesinde “Gırgır” Türk mizah dergiciliğinde görülmemiş bir şekilde adeta tabelasız bir “Karikatür Okulu” haline geldi...
45 BİNDEN 500 BİNLERE...
İlk çıktığı yıl tirajı sadece 45 binlerde olan Gırgır, her geçen yıl tirajını sağlıklı bir şekilde artırdı ve 12 eylül 1980 darbesi sonrasında tam anlamıyla bir tiraj patlaması yaparak 80’li yılların başlarında 500 binleri aşan bir tiraja ulaştı. Ne unutulmaz çizgi tipler vardı Gırgır’da; Utanmaz Adam, Hafiyesi Mahmut, Avanak Avni, Muhlis Bey, Gaddar Davut, Zalim Şevki-Kelek Osman, Hasbi Tembeler, Prof. Zihni Sinir, Cork, Çılgın Bediş ve daha niceleri...
DERGİDEN KOPUŞLAR VE TATSIZ SON!
Gırgır’dan zamanla kopmalar başladı, aslında ilk kopma 1978’de “Mikrop”la olmuştu ama asıl ciddi kopuş 1986’da “Limon”, sonrasında da 1989’da “Hıbır”la yaşandı. “Hıbır” kopuşunun yaşandığı 1989 yılının Kasım ayında da o ana kadar 884 sayı çıkmış “Gırgır” dergisinin 17 yıllık serüveni patron Haldun Simavi’nin dergiyi ani bir satışla elden çıkarmasıyla trajik bir şekilde son buldu. Gerçek Gırgır’ın 1989’da bitişinin üzerinden 17 yıl geçti ama sahtesi bugün de hala inatla hayalet bir dergi olarak çıkmaya devam ediyor... Eee ne demişler; burası Türkiye!..
26 Temmuz 2004'te yitirdiğimiz sevgili Oğuz Aral ustamızı ölüm yıldönümünde bu blogta anmıştım. Daha Oğuz abiyi yitireli 2 yıl olmasına rağmen izlediğim ve gördüğüm kadarıyla medyamız ölüm yıldönümünde bu büyük ustayı anmadı, anımsamadı bile...
(Bir dipnot: GIRGIR'la ilgili oldukça ayrıntılı yazılarımı daha önce Ünlem dergisinde ve minidev.com'da yayınlamıştım. Gırgır üzerine araştırma yapanlar, yazı arayanlar bu yazılardan fazlasıyla yayınlandılar. Gırgır üzerine çok daha ayrıntılı bilgileri ilerde yayınlayacağım kitaplara saklıyorum açıkçası...)
------------------------------------------------------------------------------
DAMDAKİ MİZAHÇINIZ CİHAN DEMİRCİ
İLE İLGİLİ ÖZGEÇMİŞ BİLGİLERİNE
VE FOTOĞRAFLARA ULAŞMAK İÇİN
ÖZEL BLOG ADRESİ:
http://cihan-demirci.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder