14 Mayıs 2006

"ANNELER GÜNÜ"NDE
SEVGİLİ ANNEMİ
ÖZLEMLE ANARKEN...

Küçük Cihan ve Annesi Sevim hanım 60'lı yıllarda Çengelköy'de...

Son yıllarda hepten birer ticari sömürü aracına düşen günler var... Yok "Sevgililer Günü" yok "Babalar Günü" falan filan... Sevginin çok geri planda kaldığı tamamen ticari sömürü aracı olmuş günler bunlar... Ama çocukluğumun en heyecanlı günlerinden biri olan "Anneler Günü"nü tüm bu günlerin dışında görürüm ben... Çünkü anneyle sevginin dışında ticari bir ilişki düşünemem... Bundan 2 yıl önce, 20 Haziran 2004'te, çok çileli bir hastalık olan Alzheimer'dan, henüz 69 yaşındayken yitirdiğim sevgili annem Sevim Demirci, eski zaman annelerindendi... Bugünün ekran manyağı annelerine benzemezdi. Reyting katılmamış, siyah-beyaz yılların o melek annelerdendi... Onun yitirdiğimden beri bu dipsiz dünyada ne denli "yapayalnız" olduğumu daha iyi anladım...

Bu onsuz geçen ikinci "Anneler Günü"... Artık "Anneler Günü" geldiğinde nereye saklanacağımı bilemiyorum... Onu çok ama çok özlüyorum. Zaten o gittikten sonra geçen 2 yılda çok ciddi iki kaza geçirdim, iki kez ölümden döndüm, az daha yanına gidiyordum. O benim talihsiz meleğimdir... O benim sulugözümdür, o benim içimdeki hüzündür... Ondan aldığım hüznü, mizahçılığımla dağıtmaya çalışıyorum yıllardır... Belki de mizahı sırf bu yüzden sürdürüyorum, içimdeki hüznü dağıtmak için... Annesi olanlar, bırakın sadece "Anneler Günü"nünde anne hatırlamayı, annenize her fırsatta daha sıkı sarılıp, daha fazla zaman ayırın, benden söylemesi...

2. ölüm yıldönümüne çok az kala onu bir kez daha sevgi ve özlemle anarken, ölümünden çok kısa bir süre sonra yazdığım bir şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum...

İYİ ANNELER DE ERKEN Mİ ÖLÜR?

Bir Babalar Günü’nde kaybettim ben

Hoyrat zamanların hüznüne yenik düşüp de

Derin acıların dere yatağına sıkışıp kalan

Belleğini kaybetmiş canım annemi

Bir Babalar Günü’nde

Ağlamaklı babam verdi bu acı haberi

Bir Babalar Günü’nde

Hüznümden düşen bin parça

Annesizlikse yurdumdan vurdu beni

Benim de belleğime o an bir şeyler oldu

Üstelik babam da varken henüz

Sanki oracıkta öylece

Kalakaldım

Öksüz...

Cihan Demirci

20-22 Haziran 2004 Erenköy

Hiç yorum yok: