TRABZON'UN YÜZÜ 1. MİZAH FESTİVALİ'YLE GÜLDÜ!..

Trabzon'a ilk kez 2010 yılının Mayıs ayında ÇYDD'nin düzenlediği bir edebiyat şenliğinin konuğu olarak gitmiş ve bir "Damdaki Mizahçı" söyleşisi gerçekleştirip, Mimarlar Odasının bahçesinde kitaplarımı imzalamıştım. 9 yıl sonra bu kez, Mizah Sanatı Derneği başkanı, yılların karikatürcüsü sevgili Adnan Taç arkadaşımızın "1. MİZAH FESTİVALİ"ne davetiyle gittim. 1. Mizah Festivali, Trabzon'daki Forum AVM'de 9-10 Şubat 2019 tarihlerinde düzenlendi. Festival kadromuz şef Adnan Taç'ın önderliğinde tam bir futbol takımı gibi 11 kişiydi!.. İstanbul'dan Raşit Yakalı, Kamil Yavuz, Şevket Yalaz, Yılmaz Okumuş, Uygar Fehmi Gürkan (ki kendisi aslen Trabzonlu), Ömer Göker ve bendeniz Cihan Demirci,  Bursa'dan Halit Kurtulmuş Aytoslu, Ankara'dan Halil İ. Yıldırım arkadaşlarımız bu kadroyu oluşturdu. Kadromuza 11. kişi olarak Trabzon'dan katılacak olan Trabzon'un duayen karikatürcüsü, gazetecisi Hikmet Aksoy ağabeyimiz ne yazık ki ciddi bir sağlık sorunu yaşadığı için bu etkinliğe katılamadı, ona da buradan bir kez daha sağlık diliyorum. 

Trabzon'da dolu dolu 4 keyifli gün geçirdik. Bir kez daha gördüm ki Trabzon sıcakkanlı, hiperaktif, özel insanlarıyla "fıkra" gibi bir şehir. "Temel" fıkraları boşuna çıkmadı elbet. Trabzon'a gitmek için daha uçağa binme anında bile Trabzonluların farkını görebiliyorsunuz!.. 2 günü tamamen festival yoğunluğuyla geçen festivale bir gün erken gidip, bir gün geç döndük. Festival, 9 Şubat Cumartesi günü protokol konuşmalarıyla açıldı. Sonrasında "Zor Coğrafyanın Güldüren İnsanları" adlı karma karikatür sergisinin açılışı yapıldı. Ardından festivalin tek söyleşisi olan ""Karadenizli Temel'i var eden Temel'ler" başlıklı söyleşi gerçekleşti. Söyleşisinin moderatörlüğünü Adnan Taç yaparken, sağlık sorunları nedeniyle aramızda olamayan Hikmet Aksoy'un yerine sahaya pardon sahneye Raşit Yakalı ağabeyimiz çıktı. Diğer iki konuşmacı sinemaya yıllardır özellikle Karadeniz'e özgü bir mizahla emek veren mizah yazarı-senarist-karikatürcü arkadaşımız Yılmaz Okumuş'la, mizah yazarlığı-karikatürcülüğünün ötesinde uzun yıllardır özgün fıkra kitapları yazan ve bu fıkraların içinde ciddi sayıda "Temel" fıkrası da üreten bendeniz Cihan Demirci idi. 

Bu söyleşide Karadeniz insanının ve bu zorlu coğrafyanın özelliklerine değindik, "Temel" fıkraları üzerinde durduk, Yılmaz Okumuş, "Temel serisi" filmlerinin deneyimini paylaştı. Ben de ürettiğim "Temel" fıkralarından örnekler verdim ve sözlerime 9 yıl önce, Bursaspor'un şampiyon olduğu gece Trabzon'dan uçakla dönerken bir Fenerbahçeli olarak başıma gelen fıkra tadındaki vaziyeti anlatarak nokta koydum. 

Bu söyleşinin yapıldığı saatlerde; festivalin usta portre çizerleri; Halil İ. Yıldırım, Şevket Yalaz, Halit Kurtulmuş Aytoslu, Ömer Göker ve Uygar Fehmi Kırmızıkan da yoğun bir şekilde her yaştan insanın portre karikatürlerini çizdiler. Uzun yıllardır çocuklarla "karikatür atölyeleri" yapan, yılların usta çizeri Raşit Yakalı ağabeyimizle, Kamil Yavuz arkadaşımız da atölye çalışmalarına daldılar. Çocukların keyifle çizim çalışması yaptığı anlarda anne ve babalarındaki mutluluk görülmeye değerdi doğrusu. Bu arada festivalin en keyifli işlerinden birisi de çocukların özgürce çizim yaptığı metrelerce rulo kağıt oldu. Kırmızı halı üzerine konmuş yastıkların üzerindeki çocuklar hatta 1-2 yaşındaki bebekler de keyifle bir şeyler çizmeye çabaladılar 2 gün boyunca. 

"Damdaki Mizahçı" Cihan Demirci 2 gün boyunca, festival kapsamında özellikle "fıkra" kitapları ağırlıklı olmak üzere yakın zamanda yayınlanmış son kitaplarını imzaladı ve bu imzalar sırasında fıkra tadında muhabbetler gerçekleştirdi. 

Festivalin 2. günü olan Pazar günü Forum AVM'deki kalabalık daha da arttı. Kısacası Trabzon iki gün boyunca karikatürle ve mizahla güzel bir terapi yaptı, neşelendi, eğlendi, keyiflendi. Başta festivalin mimarı Adnan Taç arkadaşımıza, bu festivale ciddi anlamda destek veren Trabzon Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi müdürü Süleyman Değirmenci'ye, festivali Adnan Taç'la birlikte organize eden okul öğretmeni Serkan Aydın'a da bir kez daha teşekkürler. 

Bizim festival 10 Şubat Pazar gecesi bitse de, Trabzon'daki muhabbetimiz bitmedi ve ekip olarak 11 Şubat Pazartesi günü, sabah saatlerinde Trabzon'un köklü okulu; Trabzon Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesinde aldık soluğu. Okulun konferans salonunda, Yılmaz Okumuş ve Cihan Demirci öğrencilerle keyifli bir mizah söyleşisi gerçekleştirirken, çizer arkadaşlarımızın bir kısmı bu etkinliği takip etti, bir kısmı da öğrencilerin portrelerini çizdi. Söyleşimizin sonunda liseli arkadaşlara özellikle "fıkra" kitaplarımı imzaladım. Havalimanına gitmeden kalan son saatlerimizde hızlı bir şekilde Atatürk Köşkünü ziyaret ettik, panoramik bir tepeden ne yazık ki ciddi anlamda beton yığını haline getirilmiş Trabzon'a biraz hüzünle baktık ama içimizi saran hiperaktif havanın etkisiyle son çayları içip, havalalanına ulaştık. Bizi burada da fıkra gibi bir gidiş bekliyordu, zira uçakların aşağı yukarı her havalimanında en az 15-20 dakika, bazen 1-2 saate çıkan rötarlar yaptığı bir ülkede, tez canlı Trabzon'un havalimanında uçağımız saatinden 10 dakika erken kalktı!.. Kısacası ayrılırken bile yüzümüz gülümsüyordu, emek veren herkese sevgiler, selamlar olsun!.. 

TRABZON'DA GERÇEKLEŞEN 1. MİZAH FESTİVALİ'NDEN FOTOĞRAFLAR...