BABAM KENAN DEMİRCİ'Yİ 6. ÖLÜM YILDÖNÜMÜNDE ANARKEN...

Karlı bir İstanbul sabahında dam üstünden uzaklara dalıyorum... Tarih: 11 Aralık 2007 idi... Sabah çok erkenden okul etkinlikleri için İzmir'e gitmek için hazırlanıyordum, babamın ölüm haberini aldım, öylece kalakaldım. Annemi ondan 3.5 yıl kadar önce çile dolu Alzheimer hastalığından yitirmiştim. Onunla hem çok fırtınalı, hem çok renkli, bazen sakin, bazen hırçın ama fazlasıyla sinemaskop düzeyde bir baba-oğul vaziyetimiz olmuştu. Epeyce hasarlı günler yaşayıp, neyse ki o gitmeden yeniden yakınlaşmıştık... Bugün baktım da 6 yıl geçip gitmiş bile... Ruhu şad olsun...

BABADAN KALMA İKİ KADEHİN MUTLULUĞU... 

Bilenler bilir ben Fenerbahçeliyim ama bugün 6. ölüm yıldönümünde andığım babam Kenan Demirci Galatasaraylıydı. Fenerbahçeli oğluna yıllar önce manevi değeri yüksek iki kadeh bırakmıştı. Kadehler 1955 yılında, Galatasaray Spor Kulübünün 50. kuruluş yılı için üretilmişti. Babam üretildiği tarihten beri kadehleri korumuştu, yıllar önce bana verdi. Bir Fenerbahçeli olarak ben de aynı özenle koruyorum. 1955 doğumlu bu iki kadeh şu anda 59 yaşında, bir yıl sonra 60 olacak. Burada ilk kez görüntü vermiş oluyorlar!.. Galatasaray'ın Juventus galibiyetiyle Şampiyonlar liginde 2. tura çıktığı bir anda, Galatasaraylı babamı şu an çok mutlu olduğunu hissettiğim bu iki kadehle de anmak istedim. Ruhuna gitsin... (Cihan Demirci)