Abdi İpekçi'nin Genel Yayın yönetmeni olduğu Milliyet'in 2 Şubat 1979 tarihli ilk sayfası onun ölüm haberini veriyor... (Cihan Demirci Özel Arşivi, kaynak göstermeden kullanmayınız!)
Yukarda gördüğünüz Milliyet gazetesi Damdaki Mizahçı Cihan Demirci’nin özel gazete arşivinden… Bu gazeteyi 28 yıldır saklıyorum. Milliyet Gazetesi genel yayın yönetmeni, gazeteci Abdi İpekçi’nin öldürüldüğü günün ertesinde 2 Şubat 1979 günü çıkan, şimdilerde epeyce sararmış, solmuş bir Milliyet gazetesi… Kapıcının 2 Şubat 1979 sabahı daire kapımızın tokmağına sıkıştırdığı o unutulmaz gazete… O günden bugüne sayısız siyasi ve karanlık cinayet gördü bu ülke ama “ABDİ İPEKÇİ CİNAYETİ” adeta bir milat gibiydi ülkemiz üzerine oynanan oyunlar açısından… Bu cinayetle birlikte azdırılan bir süreç, bu cinayetten 20 ay kadar sonra yaşadığı 12 Eylül darbesiyle her şeyini sıfırlayan ama sıfırdan başladığı yerde kalan, elde var sıfır diyen, yıllardır dolap beygiri gibi aynı yerde dönüp duran bir ülke…
Üstelik bugün durum 1979’dan da vahim. Çünkü ülkede 1979’daki halkta yok artık. Gözü dönmüş genç caniler yetiştiren, bu caniler cinayet işledikçe gurur duyan, kahraman tosuncukların ülkesi şimdilerde burası. En ufak bir eleştiriye tahammülü kalmayan ırkçı, şoven, gerici, yobaz, bağnaz, her yolun yolcusu güçlerin işbirliğinde insanlarının hızla birbirinden nefret ettirilmeye sürüklendiği, her kurumuyla ciddi bir çöküş yaşayan canım bir ülke… Vatanımız... Katledilişinin 28. yılında sormak gerekiyor: O yürekli gazeteci Abdi İpekçi bile, bugünün komplo teorisyeni, ırkçı- sapkın beyinlerin elinde “Sabetaycı-mabetaycı” ilan edilerek, bir güzel harcanmadı mı? İnsanlarını bu kadar kolay harcayan bir ülkenin de bozuk para gibi harcanmasına neden hala şaşırıyoruz?.. Sahi bizler, önce şu, bu, o değil önce “insan” olmayı ne zaman öğreneceğiz acaba, BU ÜLKE TAMAMEN YOK OLDUKTAN SONRA MI?..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder