SEMİH BALCIOĞLU
USTAYI KAYBETTİK!
Ölüm haberini aldığım gece, fotoğrafına bakarak, bir eskiz tadında, anında çizdiğim bir Semih Balcıoğlu portresi...
'ŞEKERİM'SİZ
KALMAK!
Haberi ilk olarak meslektaşım, arkadaşım Atay Sözer iletti, telefonla... Oysa, bildiğim-gördüğüm-izlediğim-tanıdığım kadarıyla kendine en çok dikkat eden, en disiplinli, en sağlam kaleydi bizim için Semih ağabey... 90'ları göreceğine dair inancım vardı hep, tıpkı Necmi Rıza ustamın 100'leri göreceğine dair inancım gibi, o da unufak oldu bir anda, kırıldı... Türk karikatürünün geride kalan bir kaç duayen kaleminden biriydi Semih Balcıoğlu... Onu kaybettiğimiz 27 Ekim 2006 tarihinde 78 yaşındaydı ve tam 63 yıldır aralıksız çiziyordu. Dile kolay; tamı tamına 63 YIL!..
Tam bir çizgi adamıydı. Hiç ara vermeksizin çizdi, çizdi, çizdi... Çizgide grafiğin ustasıydı. Onunla baba tarafından uzaktan akraba olmamızın ötesinde, ben de onun gibi 15 yaşında başlamıştım bu mesleğe... Yıllar önce babamla da tanıştırmıştım, Caddebostan Kültür Merkezi'ndeki bir etkinlikte onu... Babam, ağabeyi Şahap Balcıoğlu'nun dostuydu. Dededen kökenlerimizin geldiği Tunceli-Çemişgezek'ten uzaktan akrabaydık. Emel ablayla evlilikleri 52 yılındaymış, tıpkı annemin öldüğü 2004'te bizimkilerin 52 yıllık evli olması gibi. Üstelik aynı okuldan çıkmıştık; İDGSA'dan... İDGSA deyince aklıma, okulun restoranı geliyor şimdi... O restoranda, bol fıkralı, "şekerim"li ve ona özgü gevrek kahkahalı nice anlar yaşadık... 80'lerin başında (1981'de) tanıştığım günden bu yana tam 25 yıl geçmiş...
Semih ağabeyle, 1 Şubat 1999'da Teşvikiye'deki evinde gerçekleştirdiğim uzun söyleşi sırasında, eşi Emel ablanın çektiği bir fotoğraf, üstad hiç ayrılmadığı çalışma masasında...
Son yıllarda o da pek çok insan gibi kabuğuna çekilenlerdendi. Hem küsmüştü, hem de küstürmüştü son yıllarında... Aklıma düştü şimdi, ona günün birinde; "Ne de olsa uzaktan akrabayız ya, o yüzden çok yakın olmayalım Semih abi" demiştim, o meşhur kahkahaları patlamıştı ardı ardına... Evet belki de bu yüzden çok yakın olamadık... Ancak büyük ustayla aramızdaki saygı her daim sürdü... Teşvikiye'deki evinde 7 yıl önce yaptığım söyleşi gözümün önünde canlanıyor şimdi... Suavi Sualp kitabıma olan katkılarını anımsıyorum... GÜM'e geldiği 1983 yılı, sonra 2002 yılının 23 Aralık tarihi düşüyor aklıma... Hürriyet Gazetesinde biraraya gelmiştik o gün. Gazetenin 2003 başında verdiği "Mizahın Devleri" dergisi için. O unutulmaz günden Oğuz Aral ustamızdan sonra ikinci bir ismin kaybı bu...
İşte yukarda anlattığım o unutulmaz günün fotoğrafı... Tarih: 23 Aralık 2002.. Hürriyet Gazetesindeyiz... Hürriyet'in 1 Ocak 2003'te verdiği "Mizahın Devleri" adlı özel dergi için toplanmıştık o gün Hürriyet'te... Bir yanımda Oğuz Aral, bir yanımda Semih Balcıoğlu,ortada bendeniz Cihan Demirci... En solda Bedri Koraman ve en sağda Kamil Masaracı dostum, o fotoğraftaki kollarım nerde derseniz, kollarım şimdi boşlukta kaldı...
Mesleğe büyük üstad; Cemal Nadir Güler'in öğrencisi olarak başlamıştı 63 yıl önce... 1969'da Turhan Selçuk ve Ferit Öngören'le birlikte "Karikatürcüler Derneği"ni kuran Balcıoğlu usta, bu derneğin uzun süre başkanlığını yapmıştı. Yıllardır "Onursal Başkanı" idi... O dernek bugün; 37 yılı geride bıraktı... Bir kuşağın yaprak dökümü sürüyor ve kum saati hepimizin kumlarını hızla akıtıyor cam fanusun içinde... 63 yıldır aralıksız çizen bir çizgi adamının ardından yapılacak şey, inatla çizmeyi sürdürmek olmalı!.. Önemli olan geriye bırakacağımız izler ve o izlerdeki derinliğin ölçüsü değil mi zaten?.. O, en önemli kitabında; "Güle Güle İstanbul" demişti... İstanbul, kendisini büyük ölçüde bitirecek o büyük depremi umarsız ve pişkin bir şekilde beklerken, o İstanbul'dan önce davranıp gitti... O hüznün değil, kahkahaların adamıydı... O halde; "Güle güle Balcıoğlu usta, güle güle!.."
2001 yılında TÜYAP Kitap Fuarında "Yılın Onur Çizeri" seçilen Semih Balcıoğlu için Tüyap tarafından hazırlanan "Çizgiyle Şiir" adlı kitapta yer alan, kendi çizimiyle kendi portresi...
SEMİH BALCIOĞLU'NUN ALBÜMÜNDEN...
1969'dan kalma bir fotoğraf... Karikatürcüler Derneğinin kuruluşunda çekilmiş... Derneğin üç kurucusundan biri olan Semih Balcıoğlu, oturanlar arasında en sağda görülüyor. Önde oturanlardan bugün aramızda olan sadece; Turhan Selçuk var, o da Balcıoğlu'nun hemen yanında... (Semih Balcıoğlu albümünden-Derneğe ve Donkişot sitesine teşekkürle...)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder